Ten mały rudy jegomość posiada imię doskonale pasujące do swojej osobowości. Zgarnięty z ulicy, zaniedbany, zapchlony i jeszcze niesamodzielny wjechał do fundacji jak do siebie. Od pierwszych sekund pobytu w domu tymczasowym pokazał jak bardzo kocha człowieka i że kompletnie niczego się nie boi.

To naprawdę ewenement wśród kotów, które zazwyczaj są nieufne do rzeczy lub istot, których nie znają, ale nie Arni. Ma w nosie odkurzacze, suszarki do włosów, terkoczące ekspresy do kawy czy wirujące pralki.

Odwaga Arniego w połączeniu z nadmierną ciekawością powoduje, że trzeba mieć oczy naokoło głowy i wyciągać go z tarapatów i przeróżnych zakamarków, do których usilnie się wciska.

Jego mocne uczucie do człowieka też jest ogromne i czasem nawet denerwujące, bo Arni gdyby tylko mógł, to siedziałby człowiekowi na głowie i mokrym nosem dawał tysiące buziaków. A gdy nie śpi, nie szaleje i nie uprzykrza życia człowiekowi, to uprawia zapasy z Bulionem, swoim przyszywanym bratem, z którym zapewne chciałby pójść do adopcji w tzw. dwupaku.